Gelezen in het FD persoonlijk magazine, de drijfveren van Michel van Leeuwen.
Het artikel werpt een blik op de loopbaan van Michel als gerechtsdeurwaarder en directeur bij Flanderijn. Ook beschrijft hij als professional wat hij heeft meegemaakt. Lees hieronder het volledige interview met Michel.
De gerechtsdeurwaarder: ‘Ik wil dat dingen eerlijk gaan’
Een goed advies, een harde les: wat maken professionals mee in hun loopbaan? Deze week Michel van Leeuwen (61), bestuurder van een van de grootste incasso- en gerechtsdeurwaarders-organisaties in Nederland.
U begon 40 jaar geleden als stagiair bij Flanderijn, toen nog een bedrijf met 15 personeelsleden. Inmiddels telt het deurwaarderskantoor 650 medewerkers en bent u directeur. Wat maakt het vak deurwaarder al die jaren zo interessant?
‘Eigenlijk kwam ik per toeval in de deurwaarderij terecht. Ik volgde de heao economisch juridisch en Flanderijn senior gaf daar les. Hij had een stageplek voor me.Ik heb altijd een groot rechtvaardigheidsgevoel gehad en dat past goed bij dit beroep. Ik wil dat dingen eerlijk gaan. Daarbij is het elke keer weer leuk om de spanning tussen de opdrachtgever die iets wil en de schuldenaar die niet kan of wil betalen goed op te lossen.’
Welke situatie maakte de grootste indruk op u?
‘Gelukkig gaat het nu heel goed met haar, maar op de middelbare school had onze dochter psychische problemen. Als gezin schoven we al onze andere zorgen opzij om ons daarop te richten. Ik realiseerde me dat werk en financiën op zo’n moment geen prioriteit hebben.Grote levensgebeurtenissen zoals ziekte, problemen in je gezin of werkloosheid hebben een enorme impact. Je maakt dan andere financiële keuzes en als dat gezinnnen overkomt, moet ik daar als deurwaarder ook begrip voor hebben. Sterker nog, ik vind dat wij op zo’n moment moeten helpen. Een goede deurwaarder is naar mijn mening niet alleen een rechtshandhaver, maar ook een intermediair bij schulden en armoede.Op sociale media kan het onaangenaam worden. Stalken, nare telefoontjes, laster: ik heb het allemaal meegemaakt’
Wat is het moeilijkste aan uw werk?
‘Het negatieve beeld dat er heerst van het beroep deurwaarder. Op verjaardagen, in de politiek, online: ik moet telkens uitleggen dat wij het goed willen doen. Maar daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Ik kan niets anders doen dan transparant zijn en verantwoording nemen. Soms werkt dat. Zo had voormalig PvdA-Kamerlid Hans Spekman een hekel aan deurwaarders. Niet mee te praten, vond hij. Het lukte mij uiteindelijk zijn beeld van het beroep te veranderen. Maar ik ben wel gestopt met reageren op sociale media.Als iemand het niet met je eens is, kan het daar heel onaangenaam worden. Stalkers, nare telefoontjes, laster: ik heb het allemaal meegemaakt.’
Wat klopt er niet aan het beeld van deurwaarders?
‘Dat we altijd met een vonnis voor de deur staan. Dat is slechts een klein deel van ons werk. Van de 500.000 zaken die Flanderijn per jaar behandelt, komt slechts 7% uiteindelijk voor de rechter. Alle andere gevallen lossen we minnelijk op of we helpen klanten richting hulpverlening.’
Wat is uw grootste blunder?
‘Dat ik eens bijna een verkeerd pand heb ontruimd. Ik was al binnen met politie en verhuizers, toen ik erachter kwam dat de huurder de nummerbordjes had verwisseld. Nummer 42A hing op nummer 42B. Daar leer je van dat je beter moet controleren. We hadden gelukkig nog niet alles leeggehaald, dus het was gauw hersteld. De buren kregen uiteraard excuses en een bloemetje.’
Dit artikel is gemaakt door de redactie van FD Persoonlijk.